“Düşe kalka büyür insan” denir.
Mental olarak yere çakıldığında gördüğün rüyadan uyanacağını ve sil baştan başlıyacağını düşünürsün.
Düşüşün önlemez bir safhaya geldiğinde, yere çakılmayı düşleyerek düşüşün seyrine dalarsın.
Fakat bazen düşüşün yeni başlangıçlara değil yeni düşmelere neden olur.
O kadar sert ve acılı yere çakılırsın ki, çakıldığın yer çöküp yeni bir uçuruma düşmeye başlarsın.
Katmanlar arası geçişi başarmıssındır artık.
Kendini süper kahıramanlar kategorisinde hissedersin. Senden daha güçlüsü, senden daha dibi boylayanı yoktur artık.

Bilirsinki iyi insan ya da kötü insan tamamen yorumcuya bağlı göreceli bir sınıflandırmadır. Her insan hem biraz iyidir hem biraz kötüdür.
Fakat sen kendini kötüler sınıfına dahil etmeye başlarsın artık. Kötüsündür çünkü. Yoksa neden düşesin!
“İnsanın gerçekten kötü birine dönüştüğü an, artık kötü birine dönüştüğünü kabullendiği andır.” [*]
Allah kabul etsin.
Amin.

[*] İşaretli cümle Alper Canıgüz’ün Cehennem Çiçeği kitabından alıntıdır.

Resim: brucefu