Bir çoğumuz, kusursuz olana, abartı olana, büyük olana sahip olmak isteyen süper kahramanlar olarak yetiştirildik ve bizden sonraki nesli de bu değerler evreninde yetiştirmeye devam ediyoruz. Mükemmele sahip olma arzusunu damarlarımıza kadar pompaladılar. Mutluluk kavramını öyle güzel bir balon haline getirdiler ki nefes almanın bile nasıl mucizevi bir döngüye sahip olduğunu unutturdular.

Wabi-Sabi işte bu olguların tam karşısında duran bir düşünce sistematiğidir.

Wabi-Sabi:

• Basit olmaktır. Hiç’liğe övgüdür.
• Topluluklara değil kişilere inanmaktır.
• Gelecek için değil, şu an için yaşamaktır.
• Kusurlu olandaki güzelliği görmektir
• Geçici olduğunun farkında olmaktır.
• Kaçınılmaz olanın kabulüdür.
• Tüm bu düzende sadece izleyici olduğunu bilmektir.

Evreni koca bir sinema filmine benzetebiliriz. Her bir insanı ise bu sinema filmindeki milyarlarca geçici kameradan biri olarak düşünebiliriz.

Hepimiz birer kamera olarak içinde rol aldığımız filmimizi çekiyoruz.

Hala hayattayken izlediğimiz filmden mutlu olmaya çalışsak iyi olur.

Not: Wabi-Sabi çok derin bir felsefi olgu. Okuduklarım ve anladıklarım çerçevesinde ancak yüzeysel bir şeyler karalayabildim.